Thursday, October 1, 2009

ΚΑΠΟΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ



Τι λαμβάνουν υπόψη τους οι ψηφοφόροι όταν πηγαίνουν στις κάλπες;
Το προσωπικό τους συμφέρον;
Το συμφέρον της χώρας;
Το συμφέρον του κόμματός τους;


Κρίνουν το έργο του κόμματος που υποστηρίζουνε όταν αυτό κυβερνά και δρουν αναλόγως ή είναι πιστά σκυλιά και δεν τίθεται καθόλου θέμα διλήμματος έστω και αν με την πολιτική του έχουν οδηγηθεί σε οικονομικά και άλλα αδιέξοδα;
Πάσχουμε όλοι από το σύνδρομο του ‘Καγκεμούσα’;
Ταυτίζουμε τον εαυτό μας με το κόμμα στο οποίο ‘παραδοσιακά’ ανήκουμε;
Είμαστε δούλοι στις ‘ρίζες’ μας;
Ο φανατισμός θολώνει την κρίση μας;
Ή ‘μαθηματικά’ σερνόμαστε σε μια επιλογή βίαιη και εξαναγκαστική;
Τι θα κάνουμε, δηλαδή; Θα ψηφίσουμε κατά συνείδηση και θα παραδώσουμε όλη την εξουσία στα χέρια των αντιπάλων μας που θα ψηφίσουν σαν τα πρόβατα;
Πόσο, αλήθεια είμαστε παγιδευμένοι;

Οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κυρίως παρατάξεων στα περίφημα παράθυρα της τηλεόρασης επιρρίπτουν όλο το άδικο στους αντιπάλους τους. Αυτοί φταίνε για τα τεράστια ελλείμματα της χώρας, αυτοί τους κληρονόμησαν χάος και άδεια ταμεία, αυτοί εξαπατούν τον λαό, αυτοί λένε ψέματα στους πολίτες, αυτοί μιλάνε με γενικολογίες, αυτοί δεν έχουν πρόγραμμα και σχέδιο, αυτοί κάτι κρύβουνε, αυτοί είναι φορτωμένοι σκάνδαλα, αυτοί έχουν πελατειακές σχέσεις, αυτοί φταίνε για όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Και από την άλλη μεριά, εμείς είμαστε οι απόλυτα καλοί, εμείς θα σώσουμε τη χώρα, εμείς θα βγάλουμε την οικονομική κρίση από το αδιέξοδο, εμείς τα έχουμε κάνει όλα τέλεια ή, εν πάσει περιπτώσει, σχεδόν τέλεια, ξέρουμε να παραδεχόμαστε και κάποια λάθη μας αλλά προχωρούμε σταθερά προς τη σωστή κατεύθυνση, εμείς είμαστε οι ωραίοι και οι έντιμοι, εμείς είμαστε οι λυτρωτές αυτού του κόσμου.
Ο ένας για τον άλλο. Και ο άλλος για τον ένα!
Είναι γελοίο. Τραγικά γελοίο.
Θα ακολουθήσουμε και μεις αυτήν την παράλογη στάση; Κανένας μας δεν είναι ψύχραιμος, λογικός, νηφάλιος σ’αυτή τη χώρα; Και μπορεί το στενό προσωπικό μας συμφέρον να μας τυφλώνει τόσο, μπορεί ο άκρατος εγωκεντρισμός μας να μας αφαιρεί όλες τις ισορροπημένες ψυχολογικές και πνευματικές μας ικανότητες;
…………………………………………………………………………
Πάρα πολλά ερωτήματα. Να ψάξουμε, να σκεφτούμε, να απαντήσουμε.
Να δούμε κάποτε τη γενική εικόνα, να κοιτάξουμε καθαρά τις άλλες συνειδήσεις, να συνεργαστούμε μαζί τους. Όχι ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά όλοι απέναντι στο κοινό πρόβλημα, απέναντι στο δύσκολο και τραχύ πρόσωπο της ζωής.
Αναγνωρίζοντας τους άλλους. Απολαμβάνοντας την αναγνώρισή τους. Χωρίς υποκρισία. Με τις γλυκές και τις πικρές αλήθειες.
Με στόχο το καλύτερο. Για όλους.


Tuesday, September 15, 2009

ΠΟΡΝΕΙΑ

Όπου συνήθως ένας άντρας κάνει έρωτα με μια γυναίκα που έχει αφήσει αλλού την συνείδησή της, την ψυχή της, την προσωπικότητά της, την ιστορία της.
Ένας πολύ άνοστος έρωτας.
Έρωτας άδειος!

Thursday, June 25, 2009

ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ Ή ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;

Είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα που μας έχει όλους κάποιες φορές απασχολήσει. Νομίζω πως έχω τώρα μια αρκετά καλή απάντηση.
Οι άνθρωποι βασικά μοιάζουμε μεταξύ μας. Έχουμε ίδιο βιολογικό υπόβαθρο, όμοιες ή παρόμοιες ιδιότητες, όμοια συναισθήματα, παρόμοιες τάσεις.
Η διαφορά μας έγκειται στο β α θ μ ό κάθε ιδιότητας, κάθε συναισθήματος, κάθε τάσης.
Δύο άνθρωποι δηλώνουν ότι αγαπούν τη φύση ή τα βιβλία.
Λένε το ίδιο πράγμα; Ασφαλώς όχι.
Οι φράσεις ‘Αγαπώ τη φύση’, ‘Αγαπώ τα βιβλία’ είναι γενικόλογες χοντροκομμένες γλωσσικές εκφράσεις που δεν σημαίνουν και πολλά πράγματα.
Γιατί αν ο ένας αγαπάει τη φύση ή τα βιβλία εκατό φορές περισσότερο από τον άλλον, στο θέμα φύση ή βιβλία η διαφορά των δύο αυτών ανθρώπων είναι τεράστια, είναι αγεφύρωτη.
Παρόμοια παραδείγματα είναι άπειρα. Φτάνει ο καθένας από μας να ψάξει λιγάκι μέσα στον εαυτό του και στο κοντινό του περιβάλλον για να το διαπιστώσει περίτρανα.
Για να χρησιμοποιήσω εδώ ακόμα ένα παράδειγμα, είναι άλλο να ενδιαφέρεσαι κάπως για τον πλανήτη, άλλο να σε ενδιαφέρει η μελέτη του, και άλλο να αφιερώνεις τη ζωή σου για την προστασία του.
Αποκλειστικά ζήτημα βαθμού.
Από δω και η ασυνεννοησία μας.
Από δω οι συχνά πικρές μας σχέσεις.
Οι στριφνές, οι δύσκολες.
Από δω η περίεργη αδικία που προκύπτει από την άκρα, κοντόφθαλμη δικαιοσύνη.
Από δω τα άκριτα λάθη μιας γενικής λογικής που δεν γνωρίζει από λεπτές διακρίσεις.
Και από δω μια κοινωνία που δεν έχει ακόμα κατορθώσει να προστατέψει και να υποστηρίξει ψυχικά και πνευματικά τα μέλη της.

Μια μετατόπιση βάρους και μια ομόφωνη αναγνώριση και αποδοχή της διαφοράς βαθμού των ιδιοτήτων μας και της διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας μας θα εξομάλυνε πολλές από τις διαφορές μας, θα εξαφάνιζε πολλούς από τους ψυχολογικούς ρατσισμούς μας, θα μας έκανε πιο συμπονετικούς προς τους άλλους, θα ρυθμίζαμε πολύ πιο καλά και πιο αποδοτικά τις μεταξύ μας διαπροσωπικές σχέσεις και επιτέλους η περίφημη και πολυδιαφημισμένη αγάπη θα αποκτούσε ένα αληθινό, ουσιαστικό νόημα.

Saturday, March 14, 2009

Ομολογία

Είμαι ήρεμος
Είμαι γαληνεμένος
Θα έλεγα πως είμαι 'βολεμένος'

Αλλά έχω εξορίσει τα όνειρα.

Thursday, February 19, 2009

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

Οι Αρχαίοι Έλληνες θυσιάζαν ζώα για να ικανοποιήσουν τους θεούς τους με την τσίκνα που ανέβαινε στον ουρανό όπου κατοικούσαν.Και έτσι ζαλισμένους όπως τους έβρισκαν από μεθυσμένη ευχαρίστηση, τους ζητούσαν δώρα και χάρες. Τι εύκολοι, ωραίοι θεοί, μα το Θεό!
Σήμερα, εμείς οι απόγονοί τους νιώθουμε οι ίδιοι θεοί εν μέσω φίλων, τσίκνας, και νοστιμιάς.
Εύχομαι να περάσετε ένα αξέχαστο βράδυ, παλιοί φίλοι της μπλογκόσφαιρας!