ΠΈΝΤΕ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑ

1. Θα ήθελα να καταγράψω τις άπειρες σκέψεις μου που συνωστίζονται μέσα μου, να αναπνεύσω, να αφήσω λίγο χώρο και για μένα, μα δεν τα καταφέρνω πολύ καλά. Ροκανίζουν τις λίγες ώρες της μέρας οι καθημερινές πράξεις , οι ανάγκες, οι βολές μου, οι ριζωμένες συνήθειες, και η απίστευτη αναβλητικότητά μου. 2. Θα ήθελα να ιδρύσω μια Λέσχη Συζήτησης, μια ομάδα επικοινωνίας, έναν σύλλογο προβληματισμού και αναζήτησης, αλλά συναντώ αδιαφορία, περίεργες αντιρρήσεις, λογής λογής δισταγμούς, ακόμη και χλευασμό. 3. Όταν ταξιδεύω μακρινές αποστάσεις με το τραίνο, είναι σα να πίνω μια χούφτα ηρεμιστικά. Με το παλιό τραίνο. Εκείνο που τείνει να καταργηθεί. 4. Είμαστε πακέττα ημερών. Μας δόθηκε από την άγνωστη δύναμη ένας πεπερασμένος, συγκεκριμένος χρόνος να ζήσουμε.Νομίζω ότι το μεγάλο ζήτημα είναι αν τον εξαργυρώνουμε σωστά, αν, στην τεράστια αγορά της ζωής, αγοράζουμε με αυτό το πανάκριβο νόμισμα κάτι που πραγματικά να μας συμφέρει, κάτι που να άξιζε τα χρήματά του. Να μην τον σπαταλήσαμε σε ανόητες αγορές και ευτελείς δοσοληψίες. 5. Λατρεύω τα μεγάλα Αινίγματα και Μυστήρια της Ύπαρξης, η ενδεχόμενη λύση των οποίων θα έδινε μια τεράστια ώθηση στην ποιότητα της ζωής όλων μας. Για ένα τέτοιο βραβείο, ποιος δεν θα ήθελε να είναι επίδοξος λύτης;