Thursday, October 1, 2009

ΚΑΠΟΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ



Τι λαμβάνουν υπόψη τους οι ψηφοφόροι όταν πηγαίνουν στις κάλπες;
Το προσωπικό τους συμφέρον;
Το συμφέρον της χώρας;
Το συμφέρον του κόμματός τους;


Κρίνουν το έργο του κόμματος που υποστηρίζουνε όταν αυτό κυβερνά και δρουν αναλόγως ή είναι πιστά σκυλιά και δεν τίθεται καθόλου θέμα διλήμματος έστω και αν με την πολιτική του έχουν οδηγηθεί σε οικονομικά και άλλα αδιέξοδα;
Πάσχουμε όλοι από το σύνδρομο του ‘Καγκεμούσα’;
Ταυτίζουμε τον εαυτό μας με το κόμμα στο οποίο ‘παραδοσιακά’ ανήκουμε;
Είμαστε δούλοι στις ‘ρίζες’ μας;
Ο φανατισμός θολώνει την κρίση μας;
Ή ‘μαθηματικά’ σερνόμαστε σε μια επιλογή βίαιη και εξαναγκαστική;
Τι θα κάνουμε, δηλαδή; Θα ψηφίσουμε κατά συνείδηση και θα παραδώσουμε όλη την εξουσία στα χέρια των αντιπάλων μας που θα ψηφίσουν σαν τα πρόβατα;
Πόσο, αλήθεια είμαστε παγιδευμένοι;

Οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κυρίως παρατάξεων στα περίφημα παράθυρα της τηλεόρασης επιρρίπτουν όλο το άδικο στους αντιπάλους τους. Αυτοί φταίνε για τα τεράστια ελλείμματα της χώρας, αυτοί τους κληρονόμησαν χάος και άδεια ταμεία, αυτοί εξαπατούν τον λαό, αυτοί λένε ψέματα στους πολίτες, αυτοί μιλάνε με γενικολογίες, αυτοί δεν έχουν πρόγραμμα και σχέδιο, αυτοί κάτι κρύβουνε, αυτοί είναι φορτωμένοι σκάνδαλα, αυτοί έχουν πελατειακές σχέσεις, αυτοί φταίνε για όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου. Και από την άλλη μεριά, εμείς είμαστε οι απόλυτα καλοί, εμείς θα σώσουμε τη χώρα, εμείς θα βγάλουμε την οικονομική κρίση από το αδιέξοδο, εμείς τα έχουμε κάνει όλα τέλεια ή, εν πάσει περιπτώσει, σχεδόν τέλεια, ξέρουμε να παραδεχόμαστε και κάποια λάθη μας αλλά προχωρούμε σταθερά προς τη σωστή κατεύθυνση, εμείς είμαστε οι ωραίοι και οι έντιμοι, εμείς είμαστε οι λυτρωτές αυτού του κόσμου.
Ο ένας για τον άλλο. Και ο άλλος για τον ένα!
Είναι γελοίο. Τραγικά γελοίο.
Θα ακολουθήσουμε και μεις αυτήν την παράλογη στάση; Κανένας μας δεν είναι ψύχραιμος, λογικός, νηφάλιος σ’αυτή τη χώρα; Και μπορεί το στενό προσωπικό μας συμφέρον να μας τυφλώνει τόσο, μπορεί ο άκρατος εγωκεντρισμός μας να μας αφαιρεί όλες τις ισορροπημένες ψυχολογικές και πνευματικές μας ικανότητες;
…………………………………………………………………………
Πάρα πολλά ερωτήματα. Να ψάξουμε, να σκεφτούμε, να απαντήσουμε.
Να δούμε κάποτε τη γενική εικόνα, να κοιτάξουμε καθαρά τις άλλες συνειδήσεις, να συνεργαστούμε μαζί τους. Όχι ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά όλοι απέναντι στο κοινό πρόβλημα, απέναντι στο δύσκολο και τραχύ πρόσωπο της ζωής.
Αναγνωρίζοντας τους άλλους. Απολαμβάνοντας την αναγνώρισή τους. Χωρίς υποκρισία. Με τις γλυκές και τις πικρές αλήθειες.
Με στόχο το καλύτερο. Για όλους.


1 comment:

thomai said...

Καλησπέρα. Βαθυστόχαστος όπως πάντα...και καλά κάνεις. Εγώ όμως..σκέφτομαι...γιατί να ψηφίσω κάποιον τελικά? Δε νιώθω για κανένα πολιτικό αρχηγό ή παράταξη ένα κάποιο δέος...έστω και ταπεινό. Κι αναρωτιέμαι υπάρχει άραγε κάποιο κορυφαίο πολιτικό μυαλό ανάμεσα σε όλους αυτούς τους political entertainers? Κι αν υπάρχει που κρύβεται? Θα φανερωθεί ποτέ? Κι έχω τόσα ερωτήματα που όλα τελικά καταλήγουν σε ένα φαύλο κύκλο!