BLOGS OR CLOGS?

Round Table στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με θέμα Film Critique on the Internet. The Case of Blogs.
Στην ανοιχτή αυτή συζήτηση αναπτύχθηκαν κάποιες απόψεις που θα ήθελα να σχολιάσω.
Άκουσα, λοιπόν, τον Ηλία Φραγκούλη, άνθρωπο, κατά τα φαινόμενα, ιδιαίτερα έξυπνο, δυναμικό και με καλή αίσθηση του χιούμορ, να μιλάει πολύ απαξιωτικά για κάποιους bloggers που γράφουν στις ιστοσελίδες τους κριτικές κινηματογραφικών έργων. Έντονα ενοχλημένος, έλεγε για πολλή ώρα και με φανερή επιμονή στο θέμα ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός από άσχετους γράφουν κριτικές για κινηματογραφικές ταινίες, άνθρωποι ανίδεοι που δεν έχουν σχέση με το ουσιαστικό πνεύμα του κινηματογράφου, που, τέλος πάντων, δεν έχουν σπουδάσει κριτικοί ταινιών, που δεν είναι αρμόδιοι, όπως εκείνος και οι ομότεχνοί του, να κατανοήσουν και να κρίνουν σε ψυχολογικό και ιστορικό βάθος ένα φιλμ.
Γιατί, όμως, αυτή η τοποθέτηση; Το διαδίκτυο είναι ένας δημοκρατικός χώρος και τα blogs ημερολογιακές σελίδες όπου ο καθένας, μπορεί, μέσα σε επιτρεπτά πλαίσια, να γράφει ό,τιδήποτε: Προσωπικές κριτικές και σχόλια για θεατρικές παραστάσεις, για κινηματογράφο, για την πολιτική κατάσταση, για ερωτικά ή επικοινωνιακά ζητήματα, για την σπασμένη κουνιστή πολυθρόνα της γειτόνισσας που σκουριάζει πεταμένη στον κήπο της...Ό,τιδήποτε του κάνει κέφι. Τα ημερολόγια είναι ανάπτυξη ιδιαίτερων συλλογισμών και τρόποι έκφρασης.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ray Pride, ένας εύγλωττος ομιλητής είπε, ανάμεσα σε άλλα: an opinion is like an asshole. Everybody has it. For God's sake! Can you imagine of 'everybody not having an asshole'? Δεν μας λείπει η άγνοια, η αδιαφορία, και η απουσία άποψης. Αυτό ακριβώς που μας λείπει είναι η τεκμηριωμένη γνώμη και η ελεύθερη και θαρραλέα έκφρασή της. Αν όλοι είχαμε γνώμη για πολλά ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο, δεν θα είχαμε τόση ανάγκη από γκουρού, μεγαλόσχημους δασκάλους και μεσσίες. Και μιλάμε, βέβαια, για απόψεις που έχουνε περάσει μέσα από το κόσκινο μελέτης, συλλογισμών, εσωτερικού διαλόγου, και εμπειρίας ζωής. Ακόμη και πόνου.
Μπορεί, πράγματι, κάποιος να μην είναι qualified να γράψει μια κριτική, μπορεί, όμως, να γράψει μια γνώμη που στηρίζεται σε σκέψη και επιχειρήματα. Άλλωστε, ας μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι η γνώμη είναι σαν το ουράνιο τόξο που αναλύεται σε απορία, θαυμασμό, επιχειρηματολογία, ένθερμη ή και αγωνιώδη πρόσκληση για συζήτηση. Τι το καλύτερο;