Friday, July 9, 2010

Με Ειρήνη και Αταραξία

Παίρνει το μάτι μου μια μαύρη οικολογική σακουλίτσα στην κρεμάστρα του δωματίου. Πάνω της με άσπρα γράμματα γράφει:

Στο ΚΠΕ Έδεσσας

αγγίΖΟΥΜΕ

μυρίΖΟΥΜΕ

γνωρίΖΟΥΜΕ

παίΖΟΥΜΕ

αλλάΖΟΥΜΕ

…………ΖΟΥΜΕ!

Στάθηκα μια στιγμή και σκέφτηκα.

Ναι!

Έχω αγγίξει!

Ναι!

Έχω μυρίσει!

Ναι!

Έχω γνωρίσει!

Ναι!

Έχω παίξει!

Ναι!

Έχω αλλάξει!

Έχω, λοιπόν, ζήσει.

Σκέφτομαι κι άλλο.

Έχω κάνει κι άλλα έξω από το λογοπαίγνιο.

Έχω δημιουργήσει.

Έχω ερωτευτεί.

Έχω εργαστεί.

Έχω συγκινηθεί.

Έχω βιώσει συγκλονιστικές στιγμές έκστασης που σταμάτησαν τον χρόνο.

Και ναι. Δεν μπορώ να συγκρατήσω και την επόμενη φυσιολογικά σκέψη.

Φυσικά και θα ήθελα

Να ξαναπαίξω

Να ξαναμυρίσω

Να ξαναερωτευτώ

Να ξαναγγίξω

…………………..

ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ

Να ζήσω πολύ ακόμα. Όσο περισσότερο γίνεται.

100 χρόνια

200 χρόνια

Ως την άκρη του χρόνου!

Αλλά κι αν ήταν να σταματούσαν όλα εδώ, δεν θα με πολυπείραζε.

Δεν είμαι αγνώμων.

Ούτε αδηφάγος πλεονέκτης.

Μια συμμαχία δυνάμεων με έφερε σ’αυτόν τον κόσμο, η ίδια συμμαχία θα με οδηγήσει πίσω στην προ της γέννησής μου κατάσταση.

Δεν έχω δικαίωμα να παραπονιέμαι. Δεν έχω δικαίωμα σε τίποτα.

Σε τίποτα. Και στα πάντα.

4 comments:

thomai said...

Θα'θελα να δω κι εγώ αυτή τη μαγική σακούλα που σε κάνει να σκέφτεσαι, να εκτιμάς και να ελπίζεις!
Καλή συνέχεια S!

tzotza said...

ηρθα και εγω!!!
εκπληξη!!!!
:)))))
τα εχουμε πει εμεις ολα αυτα...
το να ζεις ειναι το παν...
μαζι με τα ομορφα...
αλλα μαζι με τα τοσο ασχημα...
ολα μαζι μας κανουνε κατι τοσο μοναδικο...
ολα μαζι μας κανουνε απλα αυτο που ειναι ΖΩΗ!!!

καλο φθινοπωρο A.μου...
φιλια πολλα!!!
:)))

υγ...
ναι..ξανα εγραψα!!!
;))))
στειλε μου το mail σου...
το δικο μου ειναι το bλog μου...
εχουμε τοσα να πουμε!!!
:)))

Κατουρημένη ποδιά said...

κάθε φορά που διαβάζω τον υπέρτιτλο του μπλογκ, αντί για "τεραπιν", διαβάζω "θεραπιν". :)

Ασημάκης said...

Thomai! Πάρα πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω. Σε σκέφτομαι συχνά εσένα και τα φοβερά όνειρά σου.

Tzotza μου, επιτέλους ΄σε ξαναβρίσκω!
Το e-mail μου είναι makis.assim@gmail.com

Κατουρημένη ποδιά, πάντα χαίρομαι πολύ να βλέπω σχόλιό σου, αλλά αυτό που μου έγραψες αυτή τη φορά ήταν το ωραιότερο κομπλιμέντο που δέχτηκα ποτέ. Σ'ευχαριστώ!

Παιδιά, ας επικοινωνούμε, κι ας είναι κι έτσι αραιά!