Friday, June 15, 2007

Πόσο τις νοιάζει;

Είνα κάτι γυναίκες που τις βλέπεις και αυτόματα φέρνουν μέσα στην ψυχή σου τη δροσιά μιας χαμένης άνοιξης!

4 comments:

tzotza said...

ειναι και κατι αλλες που σε κανουνε να νιωθεις ολη την ζεστη του καυσωνα..all seasons!!! :)))

Socrates said...

Ναι, tzotza. Από δροσιά, θέρμη κι αντάρα φτιαγμένες είστε!

Χαρά said...

Η λέξη-κλειδί είναι "χαμένη" άνοιξη ...
Φτιαγμένες απο δάκρυ και χώμα , όσο πιο καυτό το δάκρυ . . . όσο πιο διψασμένο το χώμα ...

Socrates said...

Καλησπέρα, χαρά μου. Καλωσόρισες!Είμαι ο πρώτος που βλέπω το blog σου. Καλή επιτυχία στις πρώτες σου ανταλλαγές. Και είναι, άραγε, έτσι οι γυναίκες; Καυτό δάκρυ και διψασμένο χώμα;Καμιά φορά μπορεί. Και τότε είναι τόσο εύθραυστες, τόσο ελκυστικές. Μα, φορές φορές είναι τόσο σκληρές...